مطالعه تغییرات تشریحی، بافتی و عملکرد بیوشیمیایی کبد در موش های سوری قرار گرفته در معرض فنل

سابقه و هدف: کبد از حیاتی ترین ساختارهای بدن است که وظیفه متابولیسم بسیاری از مواد مانند فنل را بر عهده دارد. هدف از این مطالعه، مشاهده اثرات فنل بر روی ساختار تشریحی و بافتی و همچنین عملکرد بیوشیمیایی کبد است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 80 سر موش سوری نر بالغ نژادc /balb به طورتصادفی به چهار گروه مساوی شامل یک گروه شاهد و سه گروه تیمار تقسیم گردیدند. گروه شاهد با آب مقطر و گروه های تیمار با غلظت های 80، 180 و 320 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن فنل به مدت یک ماه گاواژ شدند. در پایان آزمایش، حیوانات با استفاده از کلروفرم بیهوش و کبد آنها از بدن خارج، سپس وزن مطلق و نسبی کبد اندازه گیری شد. نمونه های بافتی کبد تهیه و تغییرات ساختاری آن با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. همچنین نمونه های خون جمع آوری و پس از جدا کردن سرم، میزان فعالیت آنزیم های کبد آنالیز شد. یافته ها: تجویز فنل سبب افزایش معنی دار وزن مطلق و نسبی کبد شد. همچنین تیمار با فنل سبب افزایش معنی دار قطر هپاتوسیت ها، افزایش قطر هسته هپاتوسیت ها و افزایش اندازه سینوزوئیدهای کبدی گردید (05/0>p). به علاوه، کبد حیوانات تیمار شده با فنل در مقایسه با گروه شاهد، ارتشاح لوکوسیتی، نکروز، پرخونی در پارانشیم کبد و هیپرپلازی بافت پوششی مجاری صفراوی داشت. تجویز فنل موجب افزایش معنی دار مقادیر آنزیم های کبدی ast،alt وalp گردید (05/0>p). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض غلظت های مختلف فنل می تواند سبب ایجاد صدمات شدید در کبد موش سوری شود.